Ojczyzna Jezusa.
W chwilach zwątpienia.
Jezus – z nim tyle
Miejsc powiązane.
Wszystkie nam znane.
Zapamiętane.
Siedzą w sercu
I głowie.
Nikt mi nie powie,
Gdzie mego Pana
Ojczyzna i ta gleba-
Żyzna.
Jego domem jest
Cały świat.
Kocha wszystko,
co zna.
Kwiaty na łące,
Ptaki na niebie.
Wszystko, co należy
Do mnie, do niego,
Do Ciebie …
Jezu!
O wielkiej mocy i chwale.
Miłosierdzie Twe wielkie
I sprawiedliwe.
Ty jedyny traktujesz
Nas na równi.
To Ciebie od wszystkich
Różni.
Narodziłeś się w Betlejem.
W warunkach nie godnych
Tobie.
Panie ulubuj sobie!
W święta o Tobie kolędy
Śpiewamy.
Tak Cię kochamy.
W Nazarecie mieszkałeś.
Nad Jeziorem Genezaret
Nauczałeś.
W Jerozolimie nawet byłeś.
Ogród Oliwny odwiedziłeś.
Tam się modliłeś.
Na Golgocie Cię zabili.
Do krzyża przybili, bili.
Ludzie okrutni i źli!
Lecz Ty i tak ich kochasz.
Gdy to robili nikt nie szlochał.
Tylko bił i kopał.
Aż końcu skonałeś.
Krew się lała.
Maryja płakała.
Trzeciego dnia zmartwychwstałeś.
Ojciec otworzył Ci niebios bramy.
Przez które przeszedłeś Ty sam
I my przejdziemy sami.
Ach Chryste!
Co jest Twą ojczyzną?
Ziemią żyzną.
Fundamentem życia,
Ludzi dobrych i złych.
Nazaret, Palestyna, Jerozolima.
Co z Tobą najbardziej związane?
Pośród tylu myśli,
Odpowiedzi brak.
Tylko jedna myśl się nasuwa.
Inna, różna od pozostałych.
Wszystko co dobre, nasze.
Jest naszą Ziemią żyzną,
A Twoją Panie –
Ojczyzną.
W sercu Cię nosze,
Pomimo tego,
Że Nazaretu nie odwiedziłam.
W kościele byłam
I tam się o Tobie wszystkiego nauczyłam.
- Na konkurs - p. J. Lewandowskiej.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.