[ Ona i Chopin ]

....dedykacja dla Mirki

Siadla w skupieniu
przy
bialym fortepianie,
zdobionym szkarlatem
jednej lezacej na nim rozy,

w czerwieni jedwabiu
dlugiej sukienki
wygladala uroczo.

Jej dlugie, ciemne
wlosy
przytulily sie z ufnoscia
do jej
nagich ramion,
orzechowe oczy
w ciemnej oprawie
dlugich, przymrozonych rzes
kryly niesmialosc jej duszy,

Nokturn Chopina
poplynal
spod jej zwinnych palcow,

smutkiem i zaloscia
perly lez
spadly na klawisze,

roztkliwione serce
plakalo....

jej i Chopina.

autor

Olenkamajka

Napisany: 2003-08-17 Dodano: 2007-02-16 08:41:56

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie