oni

znalazła go w tłumie i nadała imię
patrząc w oczy pokochała szeptem
zdumiony zapytał, choć marzenia śmiałe
- czemu ja w Twym sercu jestem

dłoń w dłoni wtulona, rozmowa bez słów
połączone echa szeptów serc zdziwionych
choć długo uśpione przywarły do siebie
w jedności, co stapia sobie przeznaczonych

radością, co boli wypełniają siebie
wiedząc, że nigdy nikogo już tak
a los, raz łaskawy bywa też okrutny
chłoną każdą chwilę i każdej im brak

zadziwieni sobą, zdumieni, że są
zadają pytanie, czy to nie jest sen,
czy słońce się budząc każdego poranka
przyrzeknie, że ich i dzisiejszy dzień?

autor

jozen

Napisany: 2008-04-02 Dodano: 2008-04-03 13:54:07

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie