Opowiedz
Opowiedz mi o krzyku mew
niknącym gdzieś w głębinie,
bym wyobraźnią przeniósł się
tam, gdzie szczęśliwe chwile.
Tak pragnę w zachłanności swej
zobaczyć klucz żurawi.
Kochana, proszę- bardzo chcę
tam w duszy pozostawić
ślad miejsc, do których przywiódł nas
apetyt, smak na życie.
Tyś w świecie ciszy anioł, bo
twe opowieści widzę.
Komentarze (22)
Ladny , cieply wiersz:)
magdo* ale mnie rozmarzyłaś, wpadłam na chwilkę we
własne wspomnienia:)))))))
p jejku wszystko to widzę i czuję, bardzo ciepły
dziękuję i pozdrawiam :)
rozmarzyłem sie w twoich wersach
pozdrawiam
w piątek już urlop więc do kraju
jak tylko Wizz Air mnie odprawi
zawitam ja w Ojczyzny progi
by może ujrzeć klucz żurawi:)))
pozdrawiam pięknie:)))
Równy, rytmiczny, na TAK.
:)))
z obserwacji otoczenia i własnej wrażliwości
najpiękniejsze wiersze powstają , pozdrawiam
serdecznie
Trochę skorygowałam, by nie wymazać tej prawdy, której
byłam świadkiem.
Temat wiersza wziął się z obserwacji pary na plaży.On
był niewidomy.Ona opowiadała mu o tym, co dzieje się
wokół, o pięknych krajobrazach, tłumaczyła niektóre
dźwięki.Dużo wspominali. Była w nich nieprawdopodobna
więź uczuciowa.Mnie też jest zbyt dużo zaimków, ale
póki co trudno mi inaczej oddać prawdę tego, co
mimowolnie zaobserwowałam.To taka prawda miłości,
zwyczajnej i niezwyczajnej.Próbowałam trochę
zmniejszyć tę liczbę, ale wiersz stawał się
nieprawdziwy. Pewnie jeszcze do niego wrócę.
Pozdrawiam wszystkich.
Ciepły i dotykajacy duszy wiersz:)
ładny ciepły, nostalgiczny wiersz podoba mi sie bardzo
Pozdrawiam
smak na życie...daje do myślenia..
bardzo mi sie podoba pozdrawiam
Wiadomo, różnie bywa raz lepiej, raz trochę mniej. Ten
troszkę mniej niż poprzednie, ale autorka zawsze
poprzeczkę stawia wysoko :) Pozdrawiam