Optymizm
I jak tu być optymistą,
gdy wkoło jest tyle złego,
gdy znowu złowrogie chmury
zakrywają jasne niebo
Nie widać pieknego słońca,
przejmujący chłód panuje,
zimny wiatr po świecie krąży,
ja szczęścia nie odnajduję
Lecz może znów będzie lepiej,
nadzieja ostatnia ginie,
ciemność zniknie w pamięci,
słońce nigdy nie zaginie
autor
holdys16
Dodano: 2008-03-07 19:08:26
Ten wiersz przeczytano 747 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.