Hamlet

Wciąż udający szaleńca,
jak szaleniec obłąkany,
wątpiący w sens życia,
mimo to zakochany

To jam jest Twoim Hamletem,
Ty zaś jesteś Ofelią mą,
mym skarbem świata najdroższym,
nasze uczucia nie zginą

Lecz dla dobra mojej sprawy,
uczucia muszę się wyrzec,
pragnę nareszcie się zemścić,
miałem to duchowi przyrzec

Z rozpaczy straciłaś swe
zmysły, smutek serca tłumię,
zemsta - jedyny sens życia,
brat Twój uraża mą dumę

Stając z nim do zakładu,
me kruche życie dopełnię,
pomszczę śmierć swojego ojca,
znajdę szczęścia pełnię...

autor

holdys16

Napisany: 2008-03-20 Dodano: 2008-03-20 13:28:26

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie