Osiądź, choć nie chcesz.
Dla wszystkich. ;D
Wzlatasz, upadasz
wznosisz się, spadasz...
W przestworzach rozglądając się,
nagle ze zmęczenia na samo dno...
padasz.
Choćbyś chciał nie wstaniesz,
chociaż wiesz, że odpoczynek Ci
potrzebny.
Uparcie, wzbudzasz rosnące wciąż nerwy.
Wiercąc się palisz,
wstyd się ogarnia...
Twierdzisz, żeś słabym, bezradnym
człowiekiem.
Opanuj się istoto,
Obudź w sobie rozsądek,
musi osiąść na moment.
Znaleźć dalszy wątek...
17.02.2009 r.
autor
poetica
Dodano: 2009-02-17 21:21:36
Ten wiersz przeczytano 420 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Rozsądku nigdy nie za wiele. Podoba mi się
Troche wolniej,taki tytuł tez by mi pasował,ale Twój
jest jak najbardziej trafny.
Tak,czasem potrzeba odetchnąć,zatrzymac sie na
chwile.Bardzo wazna prawda zawarta w wierszu.Podoba mi
się;)
To prawda, czasem trzeba odetchnąć i obudzić się. Tak
łatwo się zapędzić. B. ładnie.