osiołki salonki ;)
w entropicznej rzeczywistości,
giną drogowskazy pojednania,
żywioły w tańcu niszczące się wzajem
wszędzie rady jak iść- którą drogą-
a Ziemia Piekłem nie Rajem.
(?)
świat zajęty zamiataniem
pod dywan
historii we krwi skąpanej...
autor
Jasza13
Dodano: 2017-07-03 00:06:48
Ten wiersz przeczytano 6322 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
tańcząca z wiatrem ale buciorki wyczyściłaś? :)
Pozdrawiam uroczo ;)
Angel Boy pozdrawiam.
Pchają nas do czarnej dziury,
a po drodze...mury, mury.
https://www.youtube.com/watch?v=-YGS9vhmFS0
To prawda, że to co ważne jest zamiatane pod dywan,
dobry wiersz Jaszo.
Idę spać, miałam to dawno zrobić,
ale jeszcze nie mogłam zasnąć iw lazłam na ten uroczy,
pełen dobroci i życzliwości portal :)
Ciekawe i jakże prawdziwe :) Pozdrawiam serdecznie +++