Ostrze smutku
Głęboka cisza nastała
Samotność przyszła
Wzięła co chciała
I spokojnie wyszła
Już śladu nie było
Jej obecności
Ale w sercu tkwiło
Ostrze przykrości
Bardzo zabolało
Głęboko się wbiło
Dużo nie brakowało
By na stałe utkwiło
Wyciągnąć się je udało
Nawet rana jest mała
I moje smutki zalało
Lecz blizna pozostała
"W trudnych warunkach miej nadzieje na lepsze..."
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.