Oświeć nos
wiersz gwarowy
Oświeć nos
Przyświeć Matuś Święto
tym światłem gromnicy,
coby my mogli
trafić do serca Jezusa.
Coby my nie zbłądziyli
na dródze zywota
i nie zginyna w ciemności
zodno ludzko dusa.
Oświeć nase myśli
coby my wiedzieli
co nom cynić trzeba
w kozdej zycio kwili.
Poświeć i pobłogosłow
i nase rodziny
coby się wzmocniyły
w grzychu nie zginyny.
Tym syćkim
co w ciemności błądzom
i z Bozym słowem
się nie licom
tyz im rozum oświeć
coby przewidzieli,
Pytom Cie piyknie Matuś
poświeć nom syćkim
na drodze zycio,
gromnicom…
Komentarze (17)
Niech się stanie. Z wielką wiarą napisany wiersz.
Zdrówka, skoruso :)
Oby nam nigdy nie zabrakło tego światełka.
Pozdrawiam Skoruso paa :)