otoczony łzami serca

mówisz że most do twej fortecy został spalony

białe puste chwile nadchodzą
i TY
w tej iluzji trwasz

układasz sobie świat z kawałków klocków
które przelane są goryczą wewnętrzną złością

worek nakładasz na głowę
i nie patrzysz na nikogo

chcesz być
s
a
m
w swej samotni uczuć

kolejne skundy
łzy sączą się z serca
wydrążają w Twej
podłodze przepaść

nie płacz...


bo nigdy nie będziesz sam
zawsze ktoś kroczy przy Tobie

uważaj
bo kiedyś
- jeśli twój ból wciąż bedzie zatruwał duszę

coś się przeleje...
ziemia zapdanie
i wtedy Ty...

nie chce kończyć, bo ... do tego nie dojdzie... nie dojdzie... bo cos mi obiecałeś... pamietasz prawda?

autor

Samira000

Dodano: 2006-12-03 14:52:18

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie