PACJENTKA

w kieliszkach swiatla
codziennie mordowana nadzieja
a wieczor unosi zwloki
rytmem zepsutego wina

koleiny wyswiechtanych rozczarowan
prowadza do szklanego miasta
szantazem zmuszajac do zycia na pokaz

w kazdym kacie szansa na wolnosc
daleko od nalogu popelniania bledow
i snucia nierealnych planow

lekarz kolejna recepte na kolanie wypisuje
nakazujac racjonalne dawkowanie antybiotykow
i zawsze mowi tak przekonywujaco

diagnoza wczesnie postawiona
chorobe wyleczymy
za chwile
przestanie pani kochac

autor

beti027

Napisany: 2007-07-11 Dodano: 2007-07-12 21:14:49

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie