Pamięć

Przegladam zakamarki wspomnień,
wraz z zachodem słońca,
różowa poświata zagląda do okna,
jawi mi się dom spowity mgłami,
stół ceratą barwną nakryty
i zapach lawendy nad nami,
przy stole Matka,
zajęta szyciem, uśmiechnięta,
chociaż nie łatwe miała życie,
dwie dziewczynki,lalkami zajęte,
pod stołem bawią się skrycie,
jedna drugiej,warkocze zaplata
w kokardy plącze,w kolory bogata,
spokój i cisza do snu kołysze,
oczy zachodzą mgłą,głosów nie słyszę,
głowę swoją pochylam,
łzy z oczu ocieram,
w różowym świetle tak trudno żyć,
ale prócz wspomnień nie mam już nic.

Luba

autor

Luba

Napisany: 2005-03-30 Dodano: 2005-03-30 13:46:06

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie