Pamięci Perrego

gdy będziesz szedł tą ścieżką bez powrotu
przystań i spójrz na moment za siebie
wspomnij te dobre chwile
bo złych nie powinno się pamiętać
popatrz raz jeszcze na słońce i drzewa
spójrz na kobiete którą kochałeś i dzieci które wychowałeś
choć dla nich już zawsze
dom będzie zbyt pusty
a uśmiech zbyt smutny...

walczyłeś a śmierć wcale nie oznacza że przegrałeś
to tylko ciało nie miało już siły choć umysł nie chciał się poddać...

pamiętaj o nas
my nigdy nie zapomnimy...

a teraz idź...
tam już nie ma bólu...

Dziś zmarł mój kolega z pracy. Rak. Walczył z tą chorobą przez 8 miesięcy choć według lekarzy powinien umrzeć już 3 miesiące temu...

autor

anja21

Napisany: 2006-11-10 Dodano: 2006-11-10 22:02:16

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie