Pamietam o tobie Janie Pawle...
W druga rocznice śmierci naszego rodaka
wszycy pamietamy jak by to wczoraj było
jak by to wszystko dopiero sie wydazyło
wszycy czujemu jego obecnosc w srud nas
wszyscy klaniaja sie jego pomika po pas
a to nie jest wazne wcale
wazne by pamietac jego słowa stale
odszedł do domu ojca rodak wspaniały
którego tłumy tak uwielbiały
ja pamietam i pamietac chce
wszystkie nauki twe
Janie Pawle II gdy patrze w chmury
mysle ze czuwasz nad nami tam u góry
dla wielu juz jestes świety Rodaku
kochany
mam nadzieje ze w domu Ojca sie spotkamy
Kiedys sie spootkamy w niebie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.