Pamiętnik Basi część druga

Nawiązując do pierwszej części chciałam przekazać wam co się ze mną działo w Wigilijny dzień. Pojechałam na cmentarz Bródnowski pobyć z mamą. Wyżaliłam się jej z moich problemów. Na jakiś czas nastrój się poprawił, ale po powrocie do domu popłynęły łzy. To jasne jak słońce, że bardzo brakuje mi mamy. Trzy lata już jej nie ma z nami. Ze zmartwienia zaczęłam podjadać słodycze, ale na szczęście nie zaczęłam zaglądać do butelki z alkoholem. Ku mojemu zaskoczeniu zostałam zaproszona na Wigilijny wieczór do zaprzyjaźnionej rodziny.
Pośpiewaliśmy kolędy, powspominaliśmy dawne czasy i znowu pojawiła się smutna nutka tęsknoty za tymi, co odeszli. Muszę się nauczyć z tym żyć, a możecie mi wierzyć, że nie jest to łatwe.
Pisanie wierszy, a nawet czytanie waszych tekstów daje mi wytchnienie i na jakiś czas zapominam o zgryzocie. Święta spędzam jak zwykle sama, bo zabrakło osoby integrującej w postaci mamy. Tu na portalu z wierszami nadal mam grono osób, które czyta moje wypociny i wspiera w potrzebie. Takty klasycznej opery wprowadzają mnie w stan oderwania się choć na chwilę od rzeczywistości. Co będzie dalej nie wiem, ale nie mam zamiaru się poddawać. Ciąg dalszy nastąpi.

autor

BaMal

Napisany: 2015-12-27 Dodano: 2015-12-27 17:27:59

Ten wiersz przeczytano 2144 razy

Oddanych głosów: 39

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie