Z pamiętnika

Pomalowałam życie w różne kolory,
zieleni spokój wyrwałam z potrzasku.
Bolało jak pędzlem kreśliłam, choć różne były to pory,
w dzień jasny, noc ciemną, w księżyca blasku.

Wtapiałam pachnące ziemią barwy uparcie,
bo życie ich przyjąć w poczet nie chciało.
Bolała zmiana kolorów, serca czerwieni rozdarcie.
Istnienie gęstym błękitem płakało.

Mazałam wszystkimi farbami w zachwycie,
by czerń żywą uśmiercić skutecznie,
by smutek miał uśmiech w złotym kolorycie,
słonecznej radości dać trwanie wieczne.

I zanurzyłam w kolorach pamięć przeszłości
w bieli perfumowanej, fiolecie wonnym,
do laserunku obrazu dodałam Miłości,
by życie tworzone nie było płonne.

Na koniec, serc naszych szkic nakreśliłam,
ubrałam je w różne czerwieni odcienie,
w zapachu fiołków przeszłość zatopiłam
- Piękne jest życia mojego barwienie!

autor

Kikimorka

Napisany: 2014-03-13 Dodano: 2014-06-20 00:40:51

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie