Pan S

Każdy na soim miejscu
cicho patrzą
siedzą leżą ziewają
Po co przychodzą?
Tuczyć Ich!
ile tylko zdołają pochłonąć
wszystko o

Ślepe powilacze z
łyżkami ociekającymi treścią żołądka
Oni w bibliotece
myślą?
głusi na pojedyńcze kule dźwięku
mają
narysowany przez jasnobiały cień
portret Pana S

Chcą wiedzieć ale
nie wiedzieć o chęci...
i nie
dosyć już myśleli - to nic wystarczy
wszystko przez jego wymogi
kształty Pana S
lalkarza lecz bez wiedzy
ze Słowem.

autor

Marcel C. Agnel

Dodano: 2008-01-22 18:46:02

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie