Papieros

palenie może być zgubne więc jeśli masz okazję to nie pal

Jestem sobie cały biały, sztywny no i taki mały.
Tytoń to jest moja dusza, która z czasem się wykrusza.
Gdy poczuję że się palę, wiem że żyć nie będę stale.
Moje życie całe płonie, filtr i tytoń to dwie dłonie.
Które sobie pomagają i człowieka zatruć mają.
Jestem tylko papierosem, o nic przecież Cię nie proszę.
Tylko wypal mnie jednego i zastanów się kolego.
Gdy wypalisz całą ramę, to na płucu znajdziesz plamę.
Później będzie coraz gorzej, rzucić chyba mnie nie możesz.
To się nałóg już nazywa, kropka i człowiek przegrywa.

wiem że jest to trochę wyolbrzymione ale po części prawdziwe

autor

Ike

Napisany: 2006-11-06 Dodano: 2006-11-06 21:11:47

Ten wiersz przeczytano 597 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie