Papież Jan Paweł II Wspaniałym...

Ślad może zginąć,
Zetrze się pisanie,
Lecz w sercu wyryta u Polaków pamięć
O tym wspaniałym człowieku- Papieżu
Na zawsze pozostanie.

Jak ten pracowity człowiek,
Ożywiony tchnieniem Boga.
Tak Ty chrześcijaninie,
Każdy moment swojego życia wypełniaj starannie i uczciwie,
Jak Ten wspaniały Polak,
Godny spełniać funkcję Papieża.

Bądź sprawiedliwy człowieku!
Nie wypychaj swojego przeciwnika na próg!
Papież Jan Paweł II tak by nie postąpił,
Wolałby nie spełniać roli Papieża,
Gdyby miał ciężko zgrzeszyć.

Był Ten człowiek samotny,
Spotkało Go wielkie cierpienie,
Przed ukończeniem dwudziestego pierwszego roku życia
Utracił bowiem całą rodzinę.
Jego siostra zmarła jako niemowlę,
Matka opuściła Go, gdy miał osiem lat,
Starzy brat gdy liczył sobie lat jedenaście,
A ojciec zmarł trzy miesiące przed
Jego dwudziesto pierwszymi urodzinami.

Karol Wojtyła miał dużo pracy,
Jako młody człowiek.
Podczas niemieckiej okupacji,
Musiał pracować jako zwykły robotnik.
Poznał wtedy ciężką pracę,
I zdobył umiejętność współżycia z innymi,
Jako szlachetny chrześcijanin.

Papież jest szczęściem,
Miłość marzeniem,
A każdy uczciwy Polak
Będzie wspomnieniem.

autor

tomekp26@op.pl

Dodano: 2005-08-01 16:02:38

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie