Papusza
Dziewczynka, ubranie w dziurkach,
zrywa kwiatowe główki.
Na niebie jest złota bordiurka,
jest las rysowany ołówkiem...
U stóp leży puste wiaderko,
i wkrótce się mama rozgniewa.
Dziewczynka szuka w iskierkach
na kwiatach słońca posiewy.
I same usta szeptają:
jakby korale na sznury,
wyrazy na wiersz nawlekają -
i niebo malują lazurem.
autor
Лилит Мазикина
Dodano: 2014-01-15 00:09:23
Ten wiersz przeczytano 2893 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
przepiękny i tyle !
bardzo ladny wiersz ,bedzie coraz lepiej ,pozdrawiam
Ślicznie romantycznie... Pozdrawiam 'D
Dziękuję, yamCito, Jasminowa, kazap!
ciekawie i barwnie
pozdrawiam
Musiałam sprawdzić, co to jest bordiurka :))Piękny
wiersz wyczarowałaś, chciałoby się czytać jeszcze i
jeszcze...
"i same usta szeptają: jakby korale na sznury, wyrazy
na wiersz nawlekają"...podoba mi się ten cytat Lilijko
Dziękuję, Grażyna, najdusia, zefir!
Dziękuję, MamaCóra!
Bardzo mi się podoba twój wiersz. Trudno jest dobrze
wykorzystać zdrobnienia, tobie się to udało. Przez to
jest uchwycona ta prostolinijność, ciekawość dziecka i
zachwyt nad światem, jaki miała Papusza.
Wydaje mi się, że przy "rozgniewa" brakuje "się"
Pozdrawiam :)
Jeśli chcesz wprowadzić korekty, należy wejść w edycję
wierszy, wybrać swój tekst i nanieść zmiany, a na
końcu zaakceptować przez "wyślij". Można to robić
wielokrotnie :)
Ojjjj! ^) lezy
Ładnie i pomysłowo. Serdecznie pozdrawiam.( u stóp
leży)?
,, niebo malują LAZUREM ,, - w cygańskim stylu i
romantycznie.
Miłego dnia.
bardzo romantycznie pozdrawiam