Paradoks zapomnienia
Kiedy świat zapomni o Twoim istnieniu
Pomyśl choć przez chwilę, czy warto
rozpaczać.
Czy dobrze jest pamiętać dziś o
zapomnieniu?
Czy nie lepiej zacząć niepamięć
przebaczać?
Jesteś jak ten wątły płomień ognia
Jak wiatr, który miał kaprys i minął.
A życie Twe to jedna świetlista
pochodnia
Wspomniania zaś jak rzeka - też kiedyś
odpłyną.
Puść pamięć w niepamięć tak szybko jak
możesz.
I choć czasem trudno umknąć zapomnieniu
To o wiele bardziej duszy swej pomożesz
Gdy zapomnisz wreszcie o pamięci
istnieniu.
Czy naprawdę nie widzisz jak gaśniesz
bezradnie?
Nie.. Bo nadal nie chcesz pamięci
wybaczyć.
Więc może jednak ona liczy się
najbardziej?
Zabrakło mi dziś słów, by to wytłumaczyć.
"Boimy się pamiętać, a jednocześnie nie chcemy zapomnieć"
Komentarze (8)
12 maja odszedł nagle mój największy przyjaciel -
mąż.Nie potrafię już pisać -"gasnę bezradnie". "Boję
się pamięci i jednocześnie nie chcę zapomieć"
Dziękuję - wiecej słów nie trzeba
na tym polega prawdziwa poezja.
Umiesz ślicznie pisać, cudownie tłumaczysz lecz gdyby
zapomnienie przychodziło tak łatwo nie byłoby bólu i
problemu. Pozdrawiam serdecznie miłego wieczoru.
wiersz świetny, temat do dyskursu filozoficznego,
raczej, co tam jeszcze, no właśnie...:) pozdrawiam
serdecznie
Zapominać nie należy,
ważne by przeszłością nie żyć!
Pozdrawiam!
BANITA - bardzo się cieszę, że mogłam trafić w Twój
"środek" :-). Lena - tak zazwyczaj bywa, choć nie
łatwo jest też zapominać. Basiu - dziękuję za link do
piosenki, piękna.. Pozdrawiam:)
pamiętamy najlepiej miłe chwile ,chcemy zapomnieć te
niemiłe ,wyrzucamy z pamięci na jakiś czas a życie
toczy się dalej i nie potrafimy wytłumaczyć dlaczego
jednak pamiętamy i wypominamy
pomyśl nie jest źle
https://www.youtube.com/watch?v=CDB4Jswp8L4
pozdrawiam serdecznie
to co chcemy pamiętamy a czego nie chcemy to
zapominamy..pozdrawiam
serdecznie.http://fotozrzut.pl/zdjecia/0beb66287b.gif
jestem mile zaskoczony słowami...w chwili obecnej było
to bardzo potrzebne.Poruszyłaś u mnie to ,o czym
zapomniałem...pozdrawiam