Paraska

Wszystko mija, odchodzi,
oddala się, zacienia,
zostają tylko wspomnienia.
Pozdrawiam w zadumie

można tak błądzić i wspominać miejsca, które się
kiedyś razem odwiedzało

ej Ty Niedobry, poryczalam sie przy Twoim wierszu :(,
tak smutno ale pieknie napisane, warto bylo
przeczytac, pozdrawiam

to trzeba się rozebrać z tej codzienności bez niej
jest nam do twarzy..ładnie:)

cyt. "gdzieś z oddali
śmiech ludzi nawoływanie
szare półcienie" -------- i to jest najbardziej
wstrętne co może człowiek człowiekowi, a przecież nikt
im chleba nie zabiera, nie zazdrości, słowem nie
dotyka, a taki 'psu-brat' czeka żebyś szybciej z
ziemi znikał.

hmm... zmyślnie splecione słowa, głęboki i piękne

Smutek i melancholia... mało słów, a treści wiele...
podoba mi się ten wiersz...

puste miejsca...jak dużo ich w naszym życiu...

podzieliłabym na dwie części ... druga od wersu...
gdzieś z oddali :)

lubię światła lamp w pustych parkach,wiersz mnie
wyciszył,pozdrawiam

Witaj maltech...dopadła i Ciebie melancholia, ale
takie jest właśnie nasze życie-inaczej wyglądało w
dzieciństwie inaczej wygląda w starości, a licha
jesienna pogoda sprzyja klimatowi...dobry
wiersz...powodzenia

Paraska to imię? Nigdy bym na to nie wpadł
:)..serio.."Zwiastun czego? dnia" - ale prawie
niewidoczny :).. M.

Więc za czymś tęsknisz w skrycie , nawet nie próbuję
odgadnąć .Myślę że jest jeszcze nadzieja,tylko musisz
się otworzyć.Sam nie wiem czy trafiłem w myśl autora.+

smutek, pustka, nostalgia...było, minęło

Bardzo interesujący wiersz. Brawo.......+.