parkowanie w Opinogórze

między starodrzewy z podziwem

rozlanym po stawie parkuję

romantycznie szczęśliwa

jak Zygmunt na swojej ławeczce



zwiedzam dworek podstarzony

de novo i umuzealniona

tankuję do pełna tomiki poezji

nieprzyzwyczajona do hrabiego



stawiają pomniki ale nie jemu

Krasiński może i wieszczył

na trzech pagórkach Amelijsko

perspektywa angielska się mieści



jestem pod wrażeniem domu z podcieniem

chyba będę miała jesienne akme

a wokół tyle zieleni w odcieniach

odpalam rzęcha – parkowanie bezpłatne

autor

jadgrad

Napisany: 2013-11-12 Dodano: 2013-11-12 14:06:02

Ten wiersz przeczytano 821 razy

Oddanych głosów: 103

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie