z pasją cienia

"Meble mordowały w sobie drzewa Każdej nocy." Jakow Besser

niedoszłe liście
zamykały zieleń
niczym dzieci oczy
gdy kończy się bajka

przynosiły światło w latarniach
zawieszonych na niskim obłoku
rzęs
i ten płomyk uwięziony
w ścianach szklanej kuli

by złapać w siatkę ostatni
obraz kończącego się dnia
obudzą echa słów

pustych i niemych opowieści
jakich wiele
wsiąkło tamtej nocy
w fiolet farby na suficie

nie mogliśmy się usłyszeć
bez tej małej kropli nadzieji
zaklętej w białej linijce wiersza

na zawsze

autor

Amadeusz

Napisany: 2008-05-19 Dodano: 2008-05-19 12:55:18

Ten wiersz przeczytano 391 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie