Pastorałka bezrobotnego

Mój ból największy to wciąż brak pracy
i pracodawcy nie będą płacić
a nie zapłacą, bo nie pracuję
na listach płacy nie figuruję

Refren:
Jezusie Chryste w żłobku się budzisz
przyjdź pobłogosław nas biednych ludzi
z tej mojej nędzy chcę Ci się zwierzyć
wiem, że mnie kochasz, że mi uwierzysz
przyjdź, daj nadzieję na godne życie
wciąż o tym marzę i błagam skrycie
przyjdź, Boże Dziecię, wśród nocy świętej
miłości trzeba i wiary więcej

Staram się, szukam, lecz nie mam pracy
bywa, że wpadam na skraj rozpaczy
ludzie z litością już na mnie patrzą
czasem z pogardą też na mnie warczą.

Refren:
Jezusie Chryste w żłobku się budzisz etc.

Cóż można zrobić w tej wiejskiej głuszy?
że bezrobotny? kogo to wzruszy?
nikt nie chce przyjąć, prawda to szczera
nadzieja ciągle we mnie zamiera.

Refren:
Jezusie Chryste w żłobku się budzisz etc.

Gdzie tu się udać, o pomoc prosić?
jak sobie radzić? jak mam to znosić?
możliwość pracy dawno już wyschła
lata mijają, szansa nie błysła.

Refren:
Jezusie Chryste w żłobku się budzisz etc.

autor

Janusz Krzysztof

Napisany: 2014-12-02 Dodano: 2015-12-02 20:44:17

Ten wiersz przeczytano 1276 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie