Patron

Ojcu Świętemu - Janowi Pawłowi II, który odmienił moje życie

Nigdy słuchać nie chciałam
Tego co Bóg chciał mi przekazać
Odrzucałam go twierdząc, że to on odrzuca mnie
Droga mego życia wciąż wiodła pod górkę,
a ja szłam nią sama - samotna

Nagle ty stanąłeś na mej drodze
Zrozumiałam za późno, że Ciebie szukałam

Umarłeś!

A w mym sercu jak feniks z popiołów odrodziłeś się
Teraz jest mi łatwiej, bo wiem, że strzeżesz mnie,
bo dzięki tobie na nowo uwierzyłam
Dajesz mi co dzień siłę
i idziesz razem ze mną - dziękuję!

Nie widzę Cię, ale czuję twoją obecność,
Słyszę w sercu Twój głos:
"Nie lękaj się!"

Janie Pawle II! Tyś jeden dla mnie Papieżem prawdziwym
istniejącym od zawsze - na zawsze
Ty mym Aniołem Stróżem,
pośrednikiem przed boskim obliczem, najdoskonalszym Patronem młodzieży.

autor

Lena Ignaczak

Napisany: 2005-10-07 Dodano: 2005-10-20 18:45:03

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie