Piach
Zalega
piasek na pustyni
ziarenko przy ziarenku
oddycha żarem wiary nieba
oaza wody
pragnieniem jego marzeń
cienia nadziei szuka
obłoku deszczu, łzy nie uroni
nim dotrze kropla życia, uschnie po
drodze
I tak leży bezczynnie
bezowocnie nie rodzi miłości
w przepychu bólu
tarza się wiatrem szczęścia noszony
osiada na nowych miejscach
lecz nie widzi, że ...
to wciąż jest pustynna mara
autor
Gaudium cum pace
Dodano: 2007-05-09 14:24:10
Ten wiersz przeczytano 747 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Ciekawe dokąd ten wiatr Cię zaniesie?
Ziarenko jednak nie jest osamotnione...wśród milionów
innych ziaren...
W swojej podróży zawsze może mieć nadzieję na
spotkanie kropli wody,która stanie się jego
życiem...pustynia to nie tylko mara ale i oaza...
Pozdrawiam ciepło Pawle piękny wiersz...
Puatynna mara powiadasz... O i mam teraz pole do
interpretacji we własnej głowie...Dobre
piaski pustyni hmmmmmmm cudowne sa na nich rosna
roze...jakie one piekne sa...
Pawle w bardzo ciekawy sposób napisałeś
wiersz.Pozdrawiam Ewa:)
Bardzo ciekawe spojrzenie na piasek... Mnie też coś
chodzi po głowie o pustyni... To co jest pięknego w
pustyni to Oazy :-)))
A wracając do ziarenka piasku jak to pięknie napisał
Paulo Coelho każde z nich jest cudem. Świat poświęcił
miliony lat by je stworzyć. Pozdrawiam :-)
"zalega piasek na pustyni...
...to wciaz jest pustynny mara" - bardzo interesujace
spostrzezenia :) Bravissimo!
Ciekawy wiersz, podoba mi się. Pozdrawiam
ciekawie to napisałes..))
pozdrawiam i miłego i spokojnego popołudnia
Jakbys namalowal to na obrazie. Moje gratulacje.:):):)