W PIEKIELNYCH WROTACH SMUTKU
W piekielnych wrotach smutku
odnalazłam siebie w ogniu nienawiści
płonie dusza jak resztki wspomnień
unosi się w powietrzu
Stos zapomnienia tli się resztkami wiary i
nadziei
Miłość w ogrodzie purpurowych róż
magia szczęścia i nieszczęścia
huśtawka diabła
Kocham i nienawidzę
żal przewodnik mego serca
kompozytor wiary w siebie
stare skrzypce powleczone czasem dnia
ich dusza jak moja umarła
Jestem deszczową chmurą
małą kropelką rosy
nic nie znaczącym wspomnieniem
bagnem wybrukowanym nienawiścią
niekończącym się smutkiem.
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2010-05-04 09:38:42
Ten wiersz przeczytano 522 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Miłość targa uczuciami, okrutna ta miłość:)
dziękuje aniu za ciepłe słowa:)wszak krajanka:)
Pięknie tą miłość wyraziłaś. Pozdrawiam serdecznie:)
Nikt nie powiedział że miłość jest lekka, nieraz życie
trzeba przeżyć aby ją zrozumieć, pozdrawiam.
emocjie piszą słowa które mieszkają w sercu- ładnie
Miłość jakże rożne ma oblicze..pozdrawiam
niespełniona miłość dostarcza wielu emocji- można
kochać i nienawidzić równocześnie