Pięknie żyć
Rydwan myśli wciąż pędzi daleko
nie okiełznasz do przodu tak rwie
pędzi wspomnień wezbraną wciąż rzeką
kto go wstrzyma,sam Pan Bóg to wie.
Zieleń lasów cudowne dywany
czerwień maków i chabry wśród zbóż
tamten pejzaż tak bardzo kochany
smak dzieciństwa w ogrodzie wśród róż.
Piękna wierzba,fontanna i kwiaty
promyk słońca, ująłeś mą dłoń
zapachniało miłością przed laty
odpłynęłam w nieznaną mi toń.
Płomień lekko w kominku zatańczył
czerwień róż to już jawa nie sen
usta sączą mą dłoń z pomarańczy
zapisują kolejny nasz dzień.
Tyle kolców zebraliśmy razem
baśń tragedią witała nie raz
w cztery ręce dźwigaliśmy głazy
wreszcie słońca oświetla nas blask.
autor
magda*
Dodano: 2012-04-12 07:46:49
Ten wiersz przeczytano 1086 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
tak, życie na cztery ręce... jest po prostu pełniejsze
I niech slonca blask oswietla:) Ladnie, podoba mi sie.
Pozdrawiam cieplo.
Przepiękny wiersz! zatrzymał mnie na dłużej+++++++
Pozdrawiam cieplutko Madziu! przesyłam również
pozdrowienia dla Januszka:))
Niezwykły romantyzm czuć w tym wierszu :) Piękny jest
:) Pozdrawiam +++
Piękny, rozmarzony wiersz:)Pozdrawiam ciepło:)
Witaj - piekny wiersz, slicznie zrymowany i swietnie
sie czyta - tylko razem byc i wiecej nic. Pozdrawiam
Trzymali się za ręce
tak jak w piosence
kochaj mnie...+++
Piękny wiersz o sile miłości. Pozdrawiam ciepło:)
Pięknie zyć, to razem być! Pozdrawiam!
miło cieplutko
a słońce przywraca blask:)
pozdrawiam serdecznie:)
W słoncu,w burzy,z wiatrem i pod wiatr,ale razem!
Piekny wiersz!!!Pozdrawiam ciepło.
Ciepło, romantycznie i na cztery ręce!
Samo się czyta.