Piękno miłości
dbam o miłość
taką
o jakiej za młodu
marzyłem
rozwijała się jak kwiat
w pełnym słońcu
karmiony eliksirem
marzeń
poznałem dziewczynę
stanęliśmy
na ślubnym kobiercu
złożyliśmy przysięgę
orkiestra grała do rana
noc poślubna
jeszcze trwa
nie zapomniałem
tego ciepła
otuliła mnie ramionami
w ciszy
oddech splata się
w jeden warkocz
dziś spijamy nektar
ukształtowany
w dojrzałość
Autor Waldi1
Komentarze (17)
piękna puenta
pozdrawiam:)
No pięknie, ale powinieneś bardziej rozwinąć 14 wers.
A że masz go nierozwinięty, to teraz powinieneś
napisać wiersz pt. "14 wers"
Ciepło, romantycznie, miłośnie, pozdrawiam serdecznie.
Rycerz milosci wciaz w formie, pozdrawiam:)
Pięknie :)
Ładnie. Pozdrawiam z plusem :)
Masz rację, o miłość trzeba dbać.
Ona jest jak delikatny kwiat wymagający pielęgnacji,
wtedy cieszy swoją obecnością.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
Pięknie wyszło:). Oby jak najdłużej. M
Starość może być piękna, gdy człek ma miłość u boku i
zdrowie :)
Pozdrawiam Waldi :)
Pięknie i romantycznie, takiego Cie lubię...:)
pozdrawiam Waldi :)
Wielkie to szczęście kochać i być kochanym. Udanego
dnia wypełnionego serdecznością:)
Pięknie piszesz o miłości Waldi, miłego dnia Wam życzę
:)
Pięknie. Życzę kolejnych dziesięcioleci w szczęściu
:-)
Pozdrawiam Was serdecznie :-)
Za Anią
taka miłość jest piękna.