piękno natury

pobiegnę na łąki wiosenne
gdzie ptaki mieszkają wśród kwiatów
i chóry świerszczowe niezmiennie
rzępolą wieczorne ballady

jak tańczy z motylem myśl śmiała
gdy ważka usiądzie na liściu
rozlega się fuga( jak z Bacha)
gdy słońce na chwilę tu zaśnie

gdy pszczoła zagląda w kielichy
szukając nektaru na ucztę
i powiem, że każdy przybyły
pojętnym zostanie już uczniem

na złotym podniebnym ołtarzu
trwa uczta duchowa, majestat
każdemu, co kocha, powtarzaj
weź sobie to piękno do serca

autor

Niezapominajka

Napisany: 2006-07-02 Dodano: 2006-07-24 00:22:29

Ten wiersz przeczytano 1649 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie