Piękny Panie z wiolonczelą
dla Dominika Połońskiego...
Piękny Panie z wiolonczelą...
Piękny Panie z wiolonczelą,
co tak pięknie na niej grasz,
miłość całą jej oddałeś,
dla muzyki każdy dzień,
ona wiedzie Cię przez życie,
wierną towarzyszką jest,
rękę swą Ci podaje
gdy upadkiem grozi krok,
piękny Panie z wiolonczelą
Twej muzyki słychać ton,
cały kraj zauroczony,
ludzie słuchać Ciebie chcą...
Piękny Panie z wiolonczelą,
przezwyciężasz trudne chwile,
silny jest,
wokół rozpościerasz dla muzyki
uwielbienie...
Piękny Panie z wiolonczelą
proszę graj...(17.05.07)
witajcie,przepraszam wszystkich ,że nie komentuję ale czytam i głosuję...pozdrawiam
Komentarze (2)
Wiersz który można przenieść na normalne życie.
Piękny pan z wiolonczelą jest dla mnie tylko
metafora. Udany wiersz.
Wiersz ma swój cel .. myślę ze go osiągnełaś..)