Pierwsza Zasada Równowagi

Najchętniej wziąłbym maczetę,
nawoskował narty. Na nartach szybciej i lepiej.
Niech spadnie śnieg, żeby był ślizg i można zaczynać.
Wyrżnąć wszystkich barbarzyńców! Twórców wojen, biedy i wyzysku.
Twórców teorii, że nie każdy równy każdemu,
Że są Pany z wyżyn i brudasy z epoki wiecznego łupania kamieniem.

Ach, co to byłaby za uczta!
Liczyć spadające łby Władców Jutra!
Oceniasz mnie? Powiedz, że nigdy nie miałeś ochoty,
wypatroszyć kogoś, choćby przez chwilę! Dać mu do zrozumienia, że nie do końca go kochasz.
Ile Zła można by „kilim” kilkoma pewnymi ruchami ostrego miecza!
Ile oddać sprawiedliwości zabijanej matce ziemi.
Trochę flaków i smrodu. Skoro i tak umierają miliony,
niech to będą ci „lepsi”, co na razie sami wymierzają ciosy.

Szedłbym sobie tak przez świat i ciął na prawo i lewo,
tych, co już mają na sumieniu całe narody przelanej krwi i zagrabionego chleba.
Potem płotki handlujące śmiercią, a na końcu zwykli bandyci,
tylko narty by mi się szybko zniszczyły. I maczeta zepsuła. Przestała by „kilim”.
Trza by więc od razu karabin! Albo może czołg od sąsiada zza miedzy.
Tak. Ile można by Zła kopnąć w tyłek! Tylko samemu trza by w potwora się zmienić.

Inaczej będzie, jak jest teraz. Wieczne czekanie na mityczne Zbawienie narodów,
Mordowanie małych przez wielkich. Ta sama śmierć, tylko w imię Królów. Pół Bogów.
Nikt się nie oburza, bo to pierwsza zasada równowagi,
Urodził się ktoś. Kogoś można więc zabić.
Cóż, chyba jednak zostanę bierny, jak co trzeci na ziemi,
popatrzę z trwogą jak inni mordują. Ich nikt nie nazwie potworem. Nikt nie powie: Powinieneś się leczyć.

A może jednak...choćby mały samolot...
Ile Zła może pokonać większe Zło! Dobro przy nim to pies frajer, a imię jego : Panie, ja się tam wolę nie wtrącać.

autor

rebel

Napisany: 2010-12-11 Dodano: 2010-12-12 10:05:36

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie