Pierwszy dzień wiosny - nadzieja

Jest już wiosna i myśli takie głodne,
jak na przednówku nie wiesz kiedy zbierzesz,
czekasz na plony wczesne i karmiące
oczy, duszę, ręce, a najbardziej rozum.

Przez drętwą zimę skamieniały nogi,
niech rzucą w odwet ruchome odciski
w tańczące piaski i zielone trawy,
czas się rozruszać, a stopy zanurzyć.

Będzie nam dane przekuć śpiewy ptaków,
błękity nieba w szczęście o poranku,
uprosić trawy o tkliwe szeptanie,
pogubić lody, rozbite kryształy...

autor

marcepani

Napisany: 2018-03-21 Dodano: 2018-03-21 17:55:40

Ten wiersz przeczytano 1255 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie