Tęsknota
Gdy siedzę samotnie przy stole,
I radio cichutko mi gra.
To wiem, że na życia padole,
Twe serce cichutko też łka.
I myślę o chwilach rozkoszy,
Spędzonych razem we dwoje.
W sercu z rzewnością je noszę,
Bo one na zawsze są moje.
Myślę, że kiedyś powróci,
Miłość przygnana piorunem.
Nikogo z nas nie zasmuci,
Bo każdy z Nas kochać umie.
I wtedy się jednym staniemy,
By wspólnie kroczyć przez życie.
Kiedy, tego nie wiemy?
Lecz wierzę w to wszystko skrycie.
Ta wiara mocna jak skała,
Wytrzyma nie jedno rozstanie.
Aż miłość swym ogniem zapała,
By mogło rozkwitnąć kochanie.
Komentarze (18)
taka piękna tęsknota umacnia miłość
I wtedy się jednym staniemy-pięknie to ujęte
Wiara przenosi góry, miłość daje spokój a wszystko
możemy osiągnąć nadzieją...
Tęsknota to niestety bolesne przeżycie ale nadzieja
jej poradzi-pozdrawiam!
wiara ,nadzieja, miłość to to czego potrzeba by
przetrwać wszystko- śliczny wiersz pełen tęsknoty
Oczywiście, jesteśmy ludźmi, więc potrafimy kochać,
lecz tylko czasem tego nie okazujemy tak, jakby inni
tego chcieli. I wtedy jest już tylko zgorzknienie,
rozczarowanie. Wiersz bardzo mi się podoba, ja również
dawno takiego wierszu nie czytałam. Pozdrawiam
serdecznie :)
Słodka tęsknota, pieknie
... Twoja tęsknota jak marzenie o miłości i spełnieniu
w pięknym stylu napisana!
Piękny wiersz,a miłość wszystko przetrwa.
Wiersz ładny dobrze się czyta piszesz go tęsknotą za
drugą osobą ,a może ty też zrób coś w tym kierunku
.Tak wiele słów a czasem wystarczy zwykla cisza błysk
twych źrenic.
Piekny wiersz pelen tesknoty do milosci ...moze zrob
jakis krok by dac szanse nadziei..pozdrawiam
Co odeszło lub czego nie mamy, bardziej pożądamy.
Lubię ten typ wierszy. Jak tu juz napisane - wiara,
nadzieja i miłość wszystko przetrzyma.
Fajne rymy .. ciekawy wiersz .. pięknie widać nadzieję
.. pozdrawiam
No miłość przygnana piorunem nie może zasmucić. Trochę
to sowicie mi nie pasuje, ale ogólnie wiersz bardzo
dobry