Pieśń

...a tak mi brak Mojej Miłości...

Czasami spada na myśl ciśnienie,
Słysząc trąb wielu głuche brzmienie,
Odbijające się od ścian wewnętrznych ucha;
Taki szelest, co skrzydłem wydaje mucha.

Pieśń ukryta w drzew konarach,
Wkoło śpiew dzieci idących w parach,
Muzyka z hałasu i radości zrodzona,
Z miłości i ciepła w całości stworzona.

Pieśń, zwana muzą i natchnieniem,
Pieśń z tak łagodnym brzmieniem.
Taka cicha, płynna i nastrojowa,
Jak o miłości do ucha szeptane słowa.

Bez prawa i zasad nut wielu,
Taka to pieśń w mym sercu, przyjacielu.
Tworzy spokój i rodzi nadzieje,
Szumi tak, jak szumią knieje.

Wiwat w moim wnętrzu niesie,
Ptaki wiwatują dla mnie w lesie.
Smutek obwieszcza memu sercu,
Pieśń, która zabrzmi na ślubnym kobiercu.

Znakiem dla mnie dźwięk życiowy,
Z nut złożony długi list papierowy,
Bez muzyki utrata blasku,
Pieśń moja w sercu, dla oklasku.

autor

Cristof7

Dodano: 2006-09-11 10:55:11

Ten wiersz przeczytano 590 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie