Pijany strach

Wybiegła nagle
wypadła gnana
potrzebą ucieczki
skarcona słowem
skrzywdzona złością
znaczyła drogę
wielkimi łzami

zmęczona przysiadła
pod starym dębem
oczy spuchnięte
ukryła w dłoniach
w bolesnym łkaniu
płynęły skargi
na gniew ojczyma
w pijanej dłoni

kolejny raz
umarła radość
z beztroski życia
ukrytej w sercu
zabita bólem
wyblakłych uczuć
w ostatnim drgnieniu
spłonęła krzykiem.

autor

Borgiasz

Dodano: 2005-05-16 19:16:58

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie