Piszę do przodu
Piszę do przodu,
i się nie cofam.
Tak bez powodu,
zdąża mi strofa.
Wyprzedzam siebie,
inne mam chęci.
W własnej potrzebie,
próbuję kręcić.
Piszę dla ludzi,
ja taki jestem.
Chcę nerwy studzić,
spokojnym gestem.
Czasem się boję,
tamując złości.
Że przegram swoje,
nie będzie dość mi.
Piszę, co czuję,
tyle mi trzeba.
Bo potrzebuję,
kawałka nieba.
Takiej miłości,
dawanej szczerze.
Takiej radości,
nikt nie odbierze.
Piszę, bo pragnę,
przekazać wiarę.
Słowa są ładne,
karmią nas czarem.
Piszę … i będę,
pisał z natchnieniem.
Nawet, gdy z błędem,
nawet z cierpieniem…
autor
Grand
Dodano: 2018-01-16 09:31:05
Ten wiersz przeczytano 370 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Skoro pisać trzeba, to nic nie wart sprzeciw, dla
ludzi się pisze owszem, ale chyba bardziej dla
własnych potrzeb:)
Serdeczności :)
Świetny, pomysłowy wiersz pozdrawiam serdecznie;)
Pisz bo czytać Cię chcę:)pozdrawiam serdecznie:)
A u mnie wierszy pisanie oczyszcza banie...
i bardzo dobrze pisz dalej całkiem fajnie ci to
wychodzi :)-pozdrawiam:)
https://www.youtube.com/watch?v=VVUl3EbFgDo
Pozdrawiam Grand mam wrażenie że jesteś jak ta mała
dziewczynka.