P...K?
‘’P...K?’’
Tęsknie za Tobą ,tęsknie każdym tchnieniem
,
Za tym co było ,za tym co we mnie
drzemie.
Chce znów poczuć rosę na stopach,
Chce znów widzieć wiatr Twych włosach.
Chce mieć w dłoniach świat cały,
Który bez ciebie jest taki szary.
Pamiętasz te słowa niewypowiedziane?
Pamiętasz te gesty niewykonane?
Pamiętasz ciemność którą rozwiałaś?
Pamiętasz śmierć którą odegnałaś?
Pamiętasz?...bo ja tak, to był mego życia
smak,
A teraz jego brak, znów pożera mój
świat.
Cień coraz krótszy staje się, odrzucam
światło, zapadam w sen.
W sen z którego nie wstanę, w sen w którym
pozostanę,
Gdzieś między światła lśnieniem a ciemności
pragnieniem.
Pamiętasz?...to już kiedyś było,
Ty to odegnałaś, ale znów wróciło.
Wróciło po stokroć silniejsze, by zabrać
mnie w śmierci pielesze.
Pamiętasz?...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.