Płacz nad rankiem

Kolejny zły sen....

Śmierć która zawsze
jest tak blisko.
Całkowita bezradność,
nawet gdy można
wszystko naprawić.
Głuchy płacz,
ryk cichych wspomnień,
telefon od ukochanej,
przecież zaraz
będzie koniec.

Nie mów tak,
kochamy się,
a jednak.

Trzask otwieranych powiek,
krople potu i łez nad rankiem.
Zgrzyt deszczu za oknem
i Ty obok,
już umyta i uczesana.
Pora wstać...

Nie mogłem nic zrobić, dałem pomysł, wszystko stracone.

autor

Ford Artur

Dodano: 2006-10-30 11:20:55

Ten wiersz przeczytano 368 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie