plądrownia lub tajemnica...

jestem prawdziwy ,obiecuję.

zaciskam zęby i zwitek papieru z nazwiskiem.
takie metro bez końca. widok na mapę miasta,
bez ostatniej stacji - ostatnie spojrzenie.

naprzeciw, amator kobiecych włosów.
ratuje prawo do zachowania milczenia
dróżnik, co przespał półfrancuski pocałunek.

przeraża mnie funkcja losowa szczęścia,
gdy nie jest się do końca pewien bytu, ergo
dwie siostry - żyletki, patrzące na nadgarstki.

taki bilet w jedną stronę, kuglarska sztuczka;
- ter zake, znowu stoję na dworcu,
by przekroczyć nie tylko ten wiersz.

złączony cienką linią wspólnego szaleństwa
z premedytacją, gaszę papierosa na dłoni.
pozwalając na perwersyjnie bolesny dotyk.

faktycznie, teraz - i - tu - byłem.

autor

Kornelius

Dodano: 2010-01-25 18:41:18

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie