płatek śniegu czerwony

Mam pytanie za 100 punktów. Dlaczego nie piszesz (a
może piszesz, tylko nie wstawiasz na Beja).

No tak, płatek śniegu czerwony.

cóż, każdy zimą radzi sobie jak umie, a zwierzęta po
prostu dokarmiać trzeba

zaskakujący obraz zimy i zakończenie wyzwala refleksje

Do OLA! Tak to ta sama co kiedyś, sentymentalna para.
Ja i Dżeki jamnik. Dziś jestem sam. Mój przyjaciel nie
żyje. A każde o nim wspomnienie budzi smutek, jak po
największym przyjacielu. Ja również często wracam do
Twoich wierszy o miłości, uroczych, refleksyjnych i
romantycznych. Szczególnie ciekawie piszesz w tych,
które mówią o czekaniu i rozłące. A jest ich wiele.
Zapomnieć się ich nie da.
Pozdrawiam.

Widzę, ze potrafisz dostrzec piękno tam gdzie inni
choćby się o niego potknęli to go nie zobaczą.
Przeczytałem z przyjemnością. Pozdrawiam:)

Dzisiejszy wiersz przypomniał mi jak kiedyś
rozczytywałam się w Twoich wierszach mhmmm musze
przyznać, że masz dar do takich wierszy nie wiem czy
też dobrze kojarzę Twoje i mię, lecz też pamiętam
Twojego piska, jeśli coś pomyliłam to przepraszam i tą
wpadkę zgonimy na mój wiek i sklerozę ha ha ha ;)nie
wiem, dlaczego wróciły wspomnienia myślę, że to ten
wiersz tak jakoś nostalgicznie na mnie zadziałał
myślę, że nie gniewasz się za to na mnie jak człowiek
jest romantykiem to już takim pozostanie;) A Ty
Kazimierzu zawsze umiałeś pisać tak pięknie o
przyrodzie;)
Pozdrawiam serdecznie:)

Bardzo dobry obraz, wrażenie pozostawia ten "płatek
śniegu czerwony". Myślę, czy nie lepiej brzmiałby
tytuł "czerwony płatek śniegu". Pozdrawiam.

Śliczny wiersz a ptaszka mi żal. Takie mrozy
zwierzątkom dają się we znaki. A ludziom?
Bardzo dobry tekst, zatrzymał na dłużej:)

"W oku zakwita tęcza"to przepiękny obraz białej,ale
bardzo groźnej zimy.Wspaniały wiersz+++

Akaherojo tego nie wiem. To obraz jednej zimowej
chwili - co nie jest w ruchu już się dokonało.

kotek zapolował na ptaka?

Piękny, z nutką smutku, refleksyjny
wiersz...Pozdrawiam serdecznie...

Ot i cała życia powaga, gdy się natura z naturą zmaga!
Pozdrawiam!

Bardzo smutny wiersz, jego przesłanie można przytoczyć
też do ludzi bezdomnych
szukających schronienia przed mrozem.
Poruszył mnie Twój wiersz.
Pozdrawiam.