PŁOMIEŃ ŚWIEC

Wyszłam na chwilkę z beja ale już jestem i odwiedzam
moich ulubionych poetów.
Wiersz Twój mnie bardzo wzruszył, większość z nas
własnie teraz o tej porze wraca do naszych kochanych
którzy od nas odeszli. Ale niestety,tak jak piszesz,
życie idzie naprzód i trzeba się podnieść i
kontynuować naszą ziemską wędrówke. Pięknie jak
zawsze. Pozdrawiam..

Czuć ból w tym wierszu.

Cmentarz, drugi świat, życie i dni zadumy.
Takie to prawa natury, człowiek się rodzi,
młodość ucieka rakietowo, zachód słońca
i koniec życia na tym padole, a co na drugim świecie ?
nikt przez wieki tajemnic nie odkrył. Powiadają ,że
śmierć jest sprawiedliwa i tu jest też znak zapytania
bo zabiera młodych a starców schorowanych pozostawia.
W treści wiersza słuszna uwaga - nie umiemy korzystać
z darów P.Boga i piękna otaczającej natury, upadamy i
podnosimy się zapominając o dziękczynności za dobra
bez odpłatności. W zadumaniu ważny jest rachunek
sumienia co za życia zrobiłem dobrego dla narodu,
rodziny, bliźniego,
i jeśli przewaga będzie nad złem, możemy spokojnie
przejść za bramy zmarłych. Pozdrawiam.

płomień świec -czas zadumy i refleksji i słowa ks.
Jana Twardowskiego" Śpieszmy się kochać ludzi tak
szybko odchodzą"-pozdrawiam

To prawda Magnolia, że człowiek potrafi się podnieść
niejeden raz, ale czy dlatego że jest silny? Czasem
dlatego, że ma dla kogo żyć, a czasem dlatego, ze nic
innego nie jest silny zrobić. Przemyślenia dnia
dzisiejszego dopadają najbardziej ludzi wrażliwych i
tych, którzy mają co przemyślać.

Refleksja nad życiem, z właściwym przekazem i prawdą
przeżytą:)

Plomien swiec wyzwala refleksje, czy tego chcemy czy
nie. Zastanawiam sie wlasnie dlaczego drugi czlowiek
nie wyzwala w nas takiego uczucia. Obdarowujemy
uczuciem tylko bliskich a nie widzimy tych z tylu na
drugim, trzecim i dalszym planie, bo po co. Alez mnie
twoj wiersz natchnal ,brawo.

niech ze światełkiem nasze tęsknoty się unoszą........
trafią do adresatów

Dużo smutku zawarłaś, popraw literóweczkę jedną i
mimo wszystko głowa do góry.

Wiersz o przejmującej treści, przemijanie, ból. Ma
jednak usterki . Nie najlepiej brzmią słowa "me",
"ci". Niekonsekwencja - raz duże litery ( początek)
reszta małe, zbędna też na końcu kropka. Warto
poprawić, dla dobra wiersza. :)

a życie toczy się dalej...

Nadszedł czas zadumy i refleksji
nad życiem, które tak szybko mija.
Odchodzi do krainy wiecznej
i kryje się w ciemnych mogiłach. Pozdrawiam.

"...jak płomień świecy zdmuchnięty na wietrze
odszedłeś tam gdzie nie ma trosk..."

Płomień świec jak wspomnienie: Tak niewiele a w tak
ogromnej cenie.

zasłuchani w szepty duchów