Płonąca Księga Miłości Część VIII

Dar

Znów oszukaliśmy czas by być razem,
Znów wszechświat był nasz przez chwilę.
Załamaliśmy przestrzeń by zaspokoić uczucia.
Przestawiliśmy zegary by ulżyć naszej miłości.

Czułem się cudownie dotykając Twych ramion,
Jak orzeł lecący przez chmury, gdy pióra ma mokre.
Gdy wyznawałem Ci me uczucia odważnie,
Ty dawałaś mi miłość, dawałaś mi szczęście.

Przy Tobie nie myślę, bo marzę,
Przy Tobie nie widzę, oślepia mnie Twój blask,
Przy Tobie jestem nikim, bo Ty jesteś wszystkim,
Przy Tobie płaczę, boś Ty mej duszy szczęściem.

Gdy sami na łożu z tysięcy ogników,
Pląsaliśmy w zalotnych igraszkach dwóch ciał,
Ty niewinna jak rosa, czysta jak lód,
Ja równie niewinny, lecz gorący jak ognisty płomień.

Nie chciałem Cię sparzyć, nie chciałem Cię stopić.
Pragnę Cię taką, jaka teraz jesteś.
Byś zawsze mą była, nigdy nie skrzywdziła,
Ciągle we mnie wierzyła i ze mną Świat podbiła…
…bo przy Tobie mogę wszystko…

autor

draco

Dodano: 2004-07-06 11:14:11

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie