Płonąca zapałka w deszczu...

Zapałka płonie, a jej maleńkie światełko
skrzy się leniwie-
to co jest w kobiecej głowie,
zostaje na dnie kieliszka po winie.
Bowiem czym jest nadzieja
w negliżu szarości świata?
Nawet gdy jest pięknie, zły los ukradkiem łzy wplata.
Oczarowana reakcją swego ciała
na niewinną kroplę jesiennego deszczu,
pomyślałam:
Jest źle, depresja wyżera mi wnętrzności,
lecz czym by było szczęście dzięki drugiej osobie
bez zaznanej wcześniej, dotkliwej samotności?

autor

blackmamba

Dodano: 2012-09-07 21:42:33

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie