Po mojemu

Dla tych, którzy tak jak ja zastanawiają się nad sensem życia.

-Zamyśliłem się
-Nad swoim marnym losem?
-niom
-W którym i tak skończysz jako wegetująca roslina
Skazana na towarzystwo samej siebie
i taplająca się w brudach swojej przeszłości
I po to tylko tak charujemy
żeby tak skończyć?
Chyba stawiając sobie jakieś cele ciągniemy to dalej i dalej..
i tak do znudzenia, ale to pomaga nam przetrwać, tak mi się wydaje.
I kto mi powie co to jest śmierć?!
A z resztą po co mam to wiedzieć?
Poczekam, zobaczę...
A może nie muszę wcale tak długo czekać...
Tu blisko jest droga
...jeden krok
bez oglądania się w prawo i w lewo
...i juz po wszystkim
będę miała swoją odpowiedź
...A później
Czarna trumna z białym aksamitem,
marmurowy nagrobek
znicze
kwiaty
może ktoś mnie czasem odwiedzi
...i opowie mi coś po swojemu...

Aby święto naszych zmarłych bliskich było dniem, w którym chociaż raz na rok ich odwiedzimy, żeby nie czuli się samotni...

autor

dorcia_dkj

Napisany: 2004-10-30 Dodano: 2004-10-31 09:09:24

Ten wiersz przeczytano 445 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie