Pocałunek...

Niezły wiersz, należałoby jednak popracować nad
zapisem. Proszę np. zobaczyć: "niby przypadkiem
niewinne" taki zapis sugeruje, że niewinne jest
poprzez przypadek. Znak przestankowy poprawiłby zapis:
„niby przypadkiem [,/-/;) (niepotrzebne
skreślić)] niewinne”. jeszcze lepsze jednak
byłoby przeredagowanie całego wersu: „Pierwsze
muśnięcie ust niewinne, niby przypadkiem,” wtedy
powstaje rym wewnętrzny, który jest nawet ciekawszy od
prostych rymów wers po wersie. Szczególnie rymy typu
siebie/niebie należałoby przemyśleć. W moim odczuciu
trzeba wziąć tekst pod już nie emocjonalną lupą i
wyeliminować tego typu niezgrabności i niepotrzebne
inwersje. Erotyk wymaga język prosty i klarowny
inaczej rozbija się o skały i cały nastrój pryska.
Naturalniej i bardziej wiarygodnie byłoby zapodać
tekst z niedokładnymi rymami, albo bez rymów, lub z
wewnętrznym rymowaniem (niby od niechcenia). Po prostu
wymaga to nieco więcej pracy, a mógł powstać
poruszający wiersz z tego materiału.
Mam nadzieję, że nie wydałem się przesadnie krytyczny.
Czasem przemawia przeze mnie wiek i doświadczenie i
czynię to w dobrej wierze.

Wiersz Twój zmysły rozgrzewa....
Całować Ciebie więc nie tylko wierszem...
Pocałunek z Tobą wspólnej jesieni wart...
I ozdobą miłości ostatniej i tej pierwszej

pocalunek to klucz do nieba, do naszego raju:) podoba
mi sie zwrot "do twarzy Ci z... pocałunkiem...":)

bo pocałunki, najlepsze trunki, potrafią wspiąć się po
same niebo, aby potrzymać tam Twoje dłonie, aby tam
zostać w anielskim śpiewie…