Pocałunek...
Za mgłą
Jest cisza
Za ciszą
Blask świec
A w ogniu
Serce grzeje
Namiętności
Słodki smak
Chciałaś skosztować
I ku bram niebios
Wznieść się
Choć na chwilę
By w moich ramionach
Zapomnieć o codzienności...
autor
Książe
Dodano: 2009-08-04 12:28:53
Ten wiersz przeczytano 546 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Ładnie z nutką tajemniczości opisałeś ten
wiersz.Podoba mi się:))
fajnie tak zapominać się w kochanych ramionach pzdr
J
czytając mozna popłynąc w stronę pekna
chwil...pozdrawiam
Na pewno w Twoich ramionach zapomniała. Bardzo ładny
wiersz.
słodkie zapomnienie... pozdrawiam
Aby się nie dołować, trzeba namiętności próbować.
I fajnisty pocałunek (utwór) wyszedł. Dobre metafory.