POCHWYCIŁEM CIEŃ MÓJ WIERNY...

Pochwyciłem cień mój wierny za sukmanę
W schyłku życia nad przepastną ścianą grani.
Popatrz - mówię. I wskazuję starczym palcem
Ciszę dolin, grzywy sosen. Uleciałe...

Wiatrem czasu ból z radością wymieszane -
Popłynęły z krynic wartko meandrami...
Dni pogodnych – jakże skąpych, jak jutrzenka,
Między noce, którym gwiazdy nawet gasły.

Przeminione... Gdzieś z daleka jeszcze echo:
Spowiedź szczera oczekując rozgrzeszenia.
Chodźmy dalej przyjacielu, tylko wolniej...
Plecak ciąży. Chłód poczułem - znać, już blisko.

autor

wodnik2

Napisany: 2008-07-11 Dodano: 2008-07-12 00:30:23

Ten wiersz przeczytano 927 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie